buLaN....

tdi ku bukak tingkap....
ku pdng atas....
tp ku x nmpk pon die....
ku kluar...
ku msih mencari2...
mne die....
tp msih x jumpe2....
mne kah die??
kmnekah die menghilg???....
ku nantikan senyuman die hadir dlm hidup ku....
ku cri...
cri
dan
cri
msih hanyerr kegelapan yg ku nmpak....
hampe..
ku tunduk...


esok ku mencri lg....
ku pndg ke atas...
mengintai2....
dgn serta merta...
terukir senyuman manis di bibir ku....
ohh...
die senyum pada ku...


..
nk tgok...
tgok laaa....



die senyum kan....



mse2 kecik2
slalu gado ngan ade psl die....
ku kate bulan itu mengekori ku....
adekku kate...
x laaa...
die ikot angah laaa
ku ttp dgn kate2 ku...
bulan ikot ku...
bertekak2 ktorg....
tp ble bsr...
hehe....
bru thu....
mne ade bulan ikot...
mmg die ade di mne2...
menemani sume yg memerlukan nyerr
hehe....

hehe

mmg die ade di mne2...

bulan tue cntekkan...
cantek ble ia bersinar pde waktu mlm...
smpai memecahkan kesepian mlm


bulan....
ko mmg anggun brade di atas sne...
kecntikan mu tersergm indah di langit hitam..
sinaran mu menyinari mlm yg sunyi...
kau sering dinanti...
sering di puja...
kerna kau mmg gah....
bulan ...
tatkala ku bersedih...
ku pandang ke atas...
ku melihat kau tersenyum pada ku
lalu hati ku gembira....
kecantikan mu di wrnakan lagi dgn kehadiran kelipan bintang
menjadi penyeri
menjadi peneman..
tatkala kau sendiri...
bulan...
kau sentiase..
ku harapkan..
menyinari
kesepian diri ku....